Pagina's

zondag 19 april 2015

Matching outfit

Een aantal maanden geleden leerde ik La Maison Victor kennen en vond dat onmiddellijk een hit. Na een aantal keer het boekje te kopen, had ik door dat dit mijn ding wel was en kreeg er een abonnement op voor kerst. Dat beloofde veel naaiplezier. Maar helaas was ik er niet van in het begin bij en had ik de eerste 2 nummers gemist (en gezien de talrijke zoekacties op Facebook was ik blijkbaar niet alleen). Maar ik besefte het gelukkig op tijd dat ik die 2 eerste versies toch wou en kreeg die van manlief cadeau. Geweldig he, zo'n man die meeleeft in je naaiwereld :-D Maar zo kwam ik dus in het bezit van het patroon van de June-dress en de Sunny pants.

De June dress maakte ik al eerder: http://lilaroosje.blogspot.be/2014/12/mijn-june-helemaal-kleur-helemaal-ik.html maar die sunny pants stond nog op de planning. De stofjes had ik al. Die vond ik eerder in Modecoupon.

Het was zoals LMV beloofde: gemakkelijk. In NO time zat hij in elkaar, al moest ik hem toch nog een beetje innemen. Tijd om te passen eeeeen.... wat een zalige broek is dat! Zo zalig zelfs dat ik hem gewoon aanhield om in de tuin wat te luieren bij de allereerste zonnestralen. En dat had ik beter niet gedaan, want terwijl prinsesje in haar zandbak aan het spelen was, kon ik het niet laten om mijn tuin eens onder handen te nemen. Ik was niet van plan om grote werken te doen, dus hield ik mijn kleren gewoon aan. DOM!!! Ik ben blijven hangen aan een steen en er zitten een aantal scheurtjes op mijn poep. Daar was ik niet goed van. Mijn mooie broek... Die broek vloog opzij, ik bekijk later wel wat ik er nog mee kan aanvangen. Tijd voor een nieuwe. En zoals steeds is die tweede natuurlijk altijd sneller klaar. Deze keer gebruikte ik een stofje dat ik normaal voor mijn mama zou gebruiken. Zij was echter niet akkoord dat ik nog voor haar zou naaien (want ik heb al zo weinig tijd, en hou je geld maar voor jezelf,...) dus kreeg het stofje een nieuwe bestemming: mijn 2e sunny pants. En eigenlijk ben ik blij dat mama hem niet wou want ik ben zooooo verliefd op dat stofje.



Maar een drukke print heeft een rustigere top nodig vond ik en dat had ik niet hangen. Dus ben ik gaan shoppen. Het was duidelijk lang geleden want ik viel een beetje omver van de prijzen die tegenwoordig gevraagd worden voor eenvoudige kledingstuks, en eigenlijk had ik het gevoel dat ik dat ook wel kon. Ik kon het op z'n minst proberen, want wie niet waagt... Als het niet zou lukken, zijn de winkels er ook nog altijd :-)

Dus ik ging spontaan tijdens mijn middagpauze even langs bij Nostex in Opwijk. Die hebben tegenwoordig een totaal ander aanbod. Ik zocht en vond wat ik in gedachten had: een nachtblauwe zijde-achtige stof. Dat zou mijn broek direct upgraden :-D Met een gewone t-shirt wordt het toch maar wat gewoontjes. Stof gevonden, nu nog het patroon. Ik had al een idee van wat ik wou maar niet echt een patroon dus ik was al aan het denken van eventueel zelf iets te doen maar durfde niet echt. Tot ik in Delhaize iets nieuws (voor mij toch) zag liggen: simplicity naaimode. Uit nieuwsgierigheid toch maar even gekeken wat daarin staat, en daar stond de top die ik in gedachten had: model 11 (uit nummer 13). Boekje werd gekocht, en gisteren begon ik (na mijn werk) met het knippen van de stof. Niveau eenvoudig, dus dat wou zeggen dat het snel klaar zou zijn. Even doorwerken dus en ik had een nieuwe top. Maar het ging wat moeilijker dan gedacht, vooral omdat ik de stof nog niet gewoon ben, en een stap niet begreep, en om 1u 's nachts gaf ik op. Deze ochtend was ik vroeg wakker en tussen de speelsessies met prinses door, werkte ik mijn top af. Net op tijd voor het familiefeest van mijn man. YES!

 
De afwerking aan de armsopening vind ik heel geslaagd (dit is de binnenkant, de andere kleur is aan de buitenkant niet zichtbaar)
 
De voorkant: 
 
De achterkant: 
 

Het mooiste compliment is dat niemand mij heeft gevraagd of ik het zelfgemaakt heb, zelfs nadat ze vroegen of prinses haar kleedje zelfgemaakt was (ja hoor: http://lilaroosje.blogspot.be/2015/04/paasjurkje.html ) dus dan veronderstel ik dat het eruitziet alsof het van de winkel komt? Ik vind alvast van wel en ben er super fier op. Niet alleen op de stukken individueel, maar dit is de eerste keer dat ik een matching outfit naaide.

Stof broek: katoen Modecoupon
Patroon broek: sunny pants LMV
Stof top: kunstzijde Nostex
Patroon top: Simplicity naaimode 13 model 11
Model: heel gelukkig

maandag 13 april 2015

Paasjurkje

Nu de paasfeestjes achter de rug zijn, mag ik eindelijk prinsesjes jurkje tonen. Hoezo? Een jurkje voor prinses? Jaja, sinds kort wil ze terug jurkjes aan, dus ik ben weer in actie geschoten voor haar. Pasen kwam eraan, er werd gerommeld in de stoffenkast en vond... het stofje voor haar kerstjurkje. Toen had ik helemaal de energie niet om nog een kleedje te maken dat ze toch niet zou willen dragen, en het stofje had niet echt een kerstgevoel, dus werd het een paasjurkje.

Maar welk patroon? Ik was die kleedjes met die rimpelrokjes even moe, dus ging ik op zoek naar iets anders. Al snel vond ik mijn ding in de laatste LMV: de Jil-jurk. Een A-lijntje en toch niet té gewoon. Ideaal!

Zoals steeds was de uitleg van LMV zoals het hoort: heel duidelijk en de foto's ondersteunen waar nodig, of je doet het aan de hand van de foto's alleen (maar let dan wel op dat je geen stappen overslaat. Ik spreek uit ervaring). Voor ik het wist had ik een afgewerkt kleedje in mijn handen en was het even spannend: zou ze het willen aandoen?

En ja hoor. Ze zag er mij mee afkomen en werd onmiddellijk enthousiast en eenmaal aan begon ze te dansen en te draaien dat ik er er gewoon even de camera bij moest nemen. Geen ideale omstandigheden dus maar volop spontaniteit:



Draai, draai, draai!
 





Zoals steeds een blinde rits, alleen moet ik er echt eens aan leren denken om het patroon te laten doorlopen...
 



Wat kan ik hier goed mee dansen :-D
 

 
 
 
even in de lens kijken, kan je nog volgen mama?
 
 
Achteraf gezien ben ik blij dat dit stofje geen kerstkleedje werd. Het heeft echt een warm paasgevoel. Het patroontje is dan weer heel zomers. De halsuitsnijding vond ik zelfs een beetje te laag voor die hele kleintjes. Hun bodytje is dan zichtbaar en dat vind ik persoonlijk niet zo mooi, maar dat kan natuurlijk aan mij liggen.
 
 
En voor 1 keer heb ik beslist om het kleedje op maat te maken, en niet op groei. Ze zal er wel rap uit gegroeid zijn dan, maar het is ook eens leuk om haar op feestjes te zien in een kleedje dat past, en waar ze dus niet in zwemt. Soms moet je keuzes maken, maar als ik naar mijn stoffenkast kijk, weet ik dat ze deze zomer geen kleedjes tekort zal komen :-)
 
Stofje: Stoffen van Leuven
Patroon: Jill (La Maison Victor)

dinsdag 7 april 2015

Over groeien en dromen, en groeiende dromen

Eventjes helemaal niet over naaien, maar over dromen, en hoe het soms allemaal gaat. Ooit was ik klein en had geen idee wat de toekomst ging brengen, dus deed ik maar wat van mij verlangd werd. Ik ging naar school, want dat moest. Deed mijn huiswerk, mijn taken en speelde want zo ging dat nu eenmaal. Maar toen werd ik groot en moesten er keuzes gemaakt worden. Studiekeuzes, keuzes in de liefde,... En soms zijn die goed, en soms zijn ze fout. En natuurlijk maakt iedereen wel foute keuzes, maar die zouden je niet mogen verhinderen om je leven te leven. Dus als je dan toch verkeerd gekozen hebt, dan maak je er toch het beste van. En dat deed ik...

Ooit maakte ik namelijk de verkeerde studiekeuze. 3 jaar hogeschool gedaan, met plezier gaan studeren om dan te gaan werken en te beseffen dat dit helemaal niets voor mij was. 2 jaar heb ik dat volgehouden voor ik de stap durfde te zetten om mijn leven een andere zwaai te geven en gewoon opnieuw naar school te gaan. Het leven is veel te kort om iets te doen dat je niet graag doet. Na 3 jaar studeren had ik mijn tweede diploma op zak en deze keer met succes. Ik was opticien. En dit beroep is zo anders dat het juist dat is dat het perfect maakt voor mij. En toen maakte ik de tweede foute keuze: ik kocht een huis.

Een huis kopen is op zich niet fout, maar in dit geval is het eerder het foute huis. Mijn man en ik waren al een tijdje aan het dromen over ons eigen stulpje maar waren wat teleurgesteld over de mogelijkheden. Daarbij speelde nog de mogelijke gedachte aan onvruchtbaarheid een rol en zo kochten we een kleine stadswoning. Op zich een degelijk huis, maar na 5 jaar nog altijd geen thuis. Want dit is niet wat ik wil. En de verrassing: ik ben toch vruchtbaar en prinsesje is daar het bewijs van. Maar ons huis is niet gemaakt voor kindjes en dat speelt elke dag door mijn hoofd. Dus begin je te denken en te dromen...

En dan zie je het ineens: een huis, mogelijks zelfs een droomhuis. Met ruimte, en licht want dat hebben we nu niet. Met mogelijkheden en nieuwe dromen. Hopelijk een juiste keuze. Maar zover zijn we nog niet. Eerst eens gaan kijken en informeren. Maar met de droom van een nieuw huis groeien ook andere dromen: een tweede kindje, genieten van de zon, je stempel drukken op je thuis, prinsesje leren fietsen, vriendjes in de straat, een hobbyruimte, mooie tuin, een schommel of trampoline,... En zo komt er na een donkere winter weer wat zon in mijn hart, ook al is het nog maar een droom.

En zo is het dat dromen doen leven en het leven doet dromen. To be continued...